Demokrasi dışı rejimler kötü durumdadır ancak daha ölmemiştir. Zaman içinde dünyanın giderek daha demokratikleşeceğini düşünmek için yeterli sebepler vardır ama Martin Luther King Jr.’nin bir zamanlar söylemiş olduğu üzere ‘tarihin çizgisinin’ her zaman ‘adalete meyledeceğine’ bilimsel bir kesinlikle inanmak mümkün değildir. Siyasi liderler ve elitler, iktidarı tek elde toplamanın ve devleti kontrol etme mücadelesinin zemininin koşullarını ağırlaştırmanın yeni yollarını sürekli buluyor, bu yüzden de açık ve şeffaf siyasi rekabet için verilen mücadelenin sürekli yenilenmesi gerekiyor.
Günümüz rejimlerini, zamanın ruhunu, lider tiplerini tanımlamada kavramsal bir enflasyonun izleri görülüyor: Faşizm, neo-faşizm, popülizm, aşırı sağ, otoriterizm, totalitarizm ve benzerleri… Hepsi de çok benzer olgulara ve süreçlere işaret ediyor ve neredeyse birbirlerinin yerine kullanılıyor.
Demokrasi Dışı Siyaset: Otoriterlik, Diktatörlük ve Demokra-tik-leşme kitabında Xavier Márquez demokrasi dışı siyaset içerisindeki belirgin ayrım ve farklılıkları ortaya koymakla kalmıyor, demokratikleşme sürecinin sancılarını masaya yatırarak bazı rejimlerin nasıl bir yandan otoriter/antidemokratik öğeler barındırırken, diğer yandan demokratikleşme yolunu katedebildiklerini canlı örnek ve gözlemlerle aktarıyor. Yalnızca akademisyenlerin ve öğrencilerin değil, güncel politik gelişmeleri takip edenlerin de ilgisini çekecek ciddi bir başvuru kaynağı.