Alnindaki ünleme yuva olan altin iz ve.
Kalbindeki ferahlik bol gelecek bana.
Sendeki kapanmaz melankoli, bendeki küstah iyilesme.
Sonunda David Bowie’yi hayrete düsürecek.
Bazen çocuklar sivanacak yakana, bazen göz gözü görmeyecek atesten.
Bazen rüya korkusu ve iz’an, bazen âsik olacagim ben sana.
Metroda sen yüzünden keder levhalari havalanirken hayallere dal.
Otobüste ben Sili cevizi ikram edeyim Cenevizli kolsuz korsanlara.
Sabah aksam siyah kadranli saatine bakadur sen, ben.
Takvime çentikler atayim, sehir haritalarina kapanayim ben, sen.
Bak, uyandim ben yaprak kimiltisiyla yanak yanaga.
Uyudun sen yanaktan yanaga süzülen sifa kirintisinda.