Can verme aşk gamına; aşk can afetidir
Aşkın can afeti olduğu dünyaca bilinmektedir
Aşk gamının sevdasından fayda bekleme
Aşk gamından hasıl olan hep ziyandır
Her eğik kaş seni öldürmek için hançer
Her siyah zülüf canına kasteden yılandır
Dilberlerin yüzü güzel görünür ama
İyi bakarsan, sonucu hep yamandır
Anıp durma kara gözlülerin gözbebeğini
İnsan sanıp aldanma; içtikleri kandır
Fuzulî derse sana, güzellerde vefa var
Aldanma sakın! Şair sözü hep yalandır
Klasik Türk edebiyatında çeşitli konularda mesneviler yazılmış, bunların içinde aşk mesnevileri önemli bir yer tutmuştur. Leyla ile Mecnun hikâyesi ise en çok işlenen mesnevi konuları arasında yer almıştır.
Türk edebiyatındaki “Leyla ile Mecnun” anlatılarından en beğenileni ise Fuzulî’nin yazdığı olmuştur. Fuzulî’nin 3036 beyitten oluşan “Leyla ile Mecnun” mesnevisi Mehmet Kanar’ın manzum çevirisiyle günümüz Türkçesine aktarılmıştır.