Celali isyanlarindan, ittihat terakkiye, ittihat terakkiden günümüze……Osmanli-Türk ve yabanci 500 isim ve birimi, belge ve fotograflarla açiklayan ilk kitapBir bölümü “Güruh”, ”Eskiya”, ”Haydut”, “Zorba”, ”Serir” olarak tanimlanir.“Komitaci”,“Çeteci”,“Dagli”,“Isyanci” olarak da isimlendirilen ve kisaca “Baskaldiranlar” olarak telaffuz edebilecegimiz kisilerle her dönemde karsilasiriz.Baskaldiranlar, bir anlamda bas egmeyenlerdir.Gerekçeleri ekonomiktir, sosyaldir. Ya da dinsel veya ulusal olabilir.Yurtsever kimligini öne çikarip cani pahasina savasanlar, üniformali da olabilir, halktan biri de. Ama bunlar da olmayabilir.Soyguna, talana, yagmaya, hatta serüvene dayali ayaklanmalarda da kendilerine göre gerekçe öne sürebilir ve kisa zamanda “Birey”den “Etraf”a dönüserek çogalirlar. Yönetsel ifade ile onlar, dogal olarak bir avuç çapulcu veya “ayaktakimi”dir. Otoriteyi ayaga düsüren ve “baldiri çiplak”lar olarak tanimlanan bu grubun, neye bas koyduklari ve neden bas verdikleri, yiginlar tarafindan benimsense de otorite tarafindan pek anlasilir bulunmaz. Bireysel veya toplu destek, genel olarak baski ve tahakküm yolu ile saglanir; buna, siyaseten inanç da eklenebilir. Sadece Osmanli Devleti’nde degil, Bati’da da karsilastigimiz, “zenginden alip fakire verme” davranis biçimi, vicdaniden çok, tedbire dayali bir yöntemdir. Çevreyi besleme temayülü Robin Hood’lardan Köroglu ve daga çikanlara ya da efelere kadar uzayip gitmistir. Eskiyalik ile kahramanlik söylemleri geliserek destansi bir anlatima bürünür ve geriye agitlar, türküler veya sarkilar kalir.